تامین مالی خارجی

منظور از تامین مالی خارجی، تامین مالی با بهره گرفتن از منابع خارج از مؤسسه‌ است، در این تحقیق، تامین مالی خارجی به تامین مالی بدهی و تامین مالی حقوق صاحبان سهام تقسیم شده است.

تامین مالی بدهی

تامین مالی بدهی ( تامین مالی از طریق استقراض ) به عنوان انتشار خالص بدهی کوتاه مدت و بلند مدت تعریف شده است.

تامین مالی حقوق صاحبان سهام

تامین مالی حقوق صاحبان سهام ( تامین مالی از طریق افزایش سهام سرمایه مالکانه )، به عنوان انتشار حقوق صاحبان سهام بعلاوه دیگر فعالیت‌های تامین مالی تعریف شده است.

بازده سرمایه گذاری ها و سود پرداختی بابت تامین مالی

در برگیرنده دریافتی های حاصل از مالکیت سرمایه گذاری ها و سود دریافتی از بابت سپرده های سرمایه گذاری بلند مدت و کوتاه مدت و نیز پرداخت های انجام شده به تامین کنندگان منابع مالی است.

طبق بیانیه شماره ۹۵ (FASB)، این بخش تحت عنوان سر فصل جداگانه گزارش نمی شود بلکه بازده سرمایه گذاریها را در گروه فعالیت‌های عملیاتی و سود سهام پرداختی (سود سهام نقدی) را در گروه فعالیت‌های تامین مالی منظور نموده است.

مالیات بر درآمد

وجوه پرداختی بابت مالیات بر درآمد و استرداد مبالغ پرداختی از بابت مالیات بر درآمد در این طبقه قرار می‌گیرد. در بیانیه شماره ۹۵(FASB)، مالیات بر درآمد تحت عنوان سر فصل جداگانه گزارش نمی شود، بلکه به صورت جداگانه جزئی از فعالیت‌های عملیاتی انعکاس می‌یابد[۴].

تغییرات در وجوه نقد نگهداری شده

نشانه تغییر در وجوه نقد نگهداری شده است، یعنی به عنوان خالص افزایش یا کاهش در وجوه نقد (مابه التفاوت مانده وجه نقد در ابتدا و پایان دوره) تعریف شده است. معمولاً وجوه نقد نگهداری شده به دلیل تکانه های جریان وجوه نقد، تقویت می شود.

سود سهام

به عنوان سود سهام پرداختی (نقدی) تعریف شده است.

مخارج سرمایه ای

مخارجی که صرف تعویض و بهسازی دارایی می شود و به افزایش ظرفیت یا عمر اقتصادی دارایی و یا بهبود اساسی در کیفیت بازدهی منجر می‌گردد، چنانچه مبلغ آن با اهمیت باشد، به عنوان مخارج سرمایه ای محسوب و به حساب دارایی مربوط منظور می شود. داشتن ” منافع آتی ” ویژگی تمامی مخارجی است، که به عنوان مخارج سرمایه ای یا دارایی محسوب می شود. ‌بنابرین‏ مخارج مربوط به تعمیرات و نگهداری، تعویض و بهسازی، گسترش و الحاق، جابجایی و نصب مجدد، در صورتی که به افزایش ظرفیت یا عمر اقتصادی دارایی و یا بهبود اساسی در کیفیت تولیدی منجرگردد و مبلغ آن با اهمیت باشد به عنوان مخا رج سرمایه ای به حساب دارایی مربوط منظور می‌گردد[۱].

فصل دوم

ادبیات تحقیق

۲-۱- مقدمه

حسابداری به عنوان یک سیستم اطلاعاتی، بایستی به صورت کارا، اطلاعات صحیح و به موقع را در اختیار استفاده کنندگان قرار دهد، تا آن ها از این اطلاعات به عنوان مبنایی برای تصمیم گیری های خود استفاده نمایند. اطلاعات این سیستم زمـــانی مفید و اثر گذار خواهد بود، که با شیوه ی قاعده مندی تهیه شده باشند.

ترازنامه منعکس کننده ساختار مالی یک بنگاه در یک مقطع زمانی است. صورت حساب سود و زیان نیز عملکرد مالی بنگاه را در طی یک دوره زمانی نشان می‌دهد. صورت گردش وجوه نقد، مدیریت وجوه نقد را ارائه می کند. جریان های ورود و خروج وجه نقد یک واحـد انتفاعی جزء اساسی ترین رویدادهایی است که شالوده بسیاری از تصمیم گیری ها و قضاوت‌های سرمایه گذاران، اعتبار دهندگان و برخی دیگر از گروه ها ی عمده استفاده کننده از اطلاعات مالی درباره آن واحد انتفاعی را تشکیل می‌دهد.

از آنجایی که استفاده کنندگان برون سازمانی نمی توانند مستقیماً اطلاعات مالی مشخصی را از واحد تجاری خواستار شوند، ناگزیر باید به صورت های مالی اساسی با توجه به کلیه هدفها، مفاهیم، ویژگی ها و محدودیتهای آن اتکاء کنند، در چنین شرایطی سازمان بورس اورا ق بهـــادار می‌تواند نیازهای اطلاعاتی این قشر از استفاده کنندگان را تامین نماید.

۲-۲- اهداف گزارشگری مالی

اهداف گزارشگری مالی، از نیازها و خواسته های استفاده کنندگان خــارجی سرچشمه می‌گیرد. هدف اصلی گزارشگری مالی خارجی بیان اثرات اقتصادی رویدادها و عملیات مالی مؤثر بر وضعیت عملکرد واحد تجاری برای اشخاص خارج از واحد تجاری، جهت کمک به آنان در اتخاذ تصمیمات مالی در ارتباط با واحد تجاری است. ابزار اصلی انتقال اطلاعات به اشخاص مذبور، صورت‌های مالی اساسی است، که محصول نهایی فرایند حسابداری و گزارشگری مـــالی محسوب می شود[۱].

اگـر کلیه استفاده کنندگان خارجی نیازها و علایق یکسانی می داشتند، بیان و توصیف هدف های گزارشگری مالی خارجی آسان تر بود، اما چنین نیست و نیازها و علایق این گروه از استفاده کنندگان بسیار متفاوت ‌و گوناگون است. در حال حاضر گزارشگری مالی بر نیاز های اطلاعاتی برخی از استفاده کنندگان تأکید بیشتری دارد. به عنوان مثال، در گزارشگری مالی فعلی بر نیازها و خواسته های کسانی که منابع مالی خود را قبلاً در واحد تجاری به کار انداخته اند، بیشتر از نیازهای اطلاعاتی سرمایه گذاران و اعتبار دهندگان بالقوه، توجه شده است [۱]. اهداف گزارشگری مالی به طور خلاصه ‌در نمودار زیر منعکس شده است[۵].

تهیه اطلاعات مفیــد برای سرمایه‌گذاران و اعتبـار دهندگان فعلی و بالقـوه و دیگر استفاده کنندگان در تصمیم‌گیری‌های سرمایه‌گذاری، اعتباردهی و تصمیما تصمیمات مشابه

هدف کلی

تهیه اطلاعات مفید برای سرمایه‌گذاران و اعتبار دهندگان فعلی و بالقوه و سایر استفاده کنندگان، در ارزیابی میزان، زمانبندی و قطعیت دریافت‌های نقدی آتی از محل سود سهم و بهره، و عواید ناشی از فروش، بازخرید، یا سر رسید اوراق بهادار یا وام‌ها

هدف استفاده‌ کنندگان خارجی

تهیه اطلاعات جهت کمـک به سرمایه‌گذاران، اعتبـار دهندگان، و سایر افـــراد در ارزیابی، میزان، زمانبندی و قطعیت خالص جریان نقدی آتی در شرکت مربوطه

هدف شرکت

تهیه اطلاعاتی درباره سود جامع شرکت و اجزای آن

تهیه اطلاعاتی درباره جریان‌های نقدی شرکت

تهیه اطلاعاتی درباره منابع اقتصادی، تعهدات و حقوق صاحبان سرمایه ش

شرکت

اهداف خاص

تهیه اطلاعات مفیــد برای سرمایه‌گذاران و اعتبـار دهندگان فعلی و بالقـوه و دیگر استفاده کنندگان در تصمیم‌گیری‌های سرمایه‌گذاری، اعتباردهی و تصمیما تصمیمات مشابه

هدف کلی

تهیه اطلاعات مفید برای سرمایه‌گذاران و اعتبار دهندگان فعلی و بالقوه و سایر استفاده کنندگان، در ارزیابی میزان، زمانبندی و قطعیت دریافت‌های نقدی آتی از محل سود سهم و بهره، و عواید ناشی از فروش، بازخرید، یا سر رسید اوراق بهادار یا وام‌ها

هدف استفاده‌ کنندگان خارجی

تهیه اطلاعات جهت کمـک به سرمایه‌گذاران، اعتبـار دهندگان، و سایر افـــراد در ارزیابی، میزان، زمانبندی و قطعیت خالص جریان نقدی آتی در شرکت مربوطه

هدف شرکت

تهیه اطلاعاتی درباره سود جامع شرکت و اجزای آن

تهیه اطلاعاتی درباره جریان‌های نقدی شرکت

تهیه اطلاعاتی درباره منابع اقتصادی، تعهدات و حقوق صاحبان سرمایه ش

شرکت

اهداف خاص

نمودار(۱-۲): اهداف گزارشگری مالی