– هویت فردی و خوداظهاری

شبکه های اجتماعی به طور فزاینده‌ای درخصوص اظهار هویت مهم‌اند. این بیان تنها یک تعریف نیست، اما از نقش مهم ارتباط با هم‌رده‌ها حمایت می‌کند (بوید، ۲۰۰۷). از آنجا که شبکه های اجتماعی اساساً انعطاف‌پذیرند، افراد جوان از آن‌ ها برای انجام آزمایش و نیز برای مشروعیت بخشیدن به هویت سیاسی، قومی و فرهنگی خود استفاده می‌کنند (هیلر و هریسون، ۲۰۰۷).

– تقویت روابط بین‌فردی

داشتن روابط بین‌فردی مثبت یکی از عناصر داشتن سلامت روانی است (هارتاپ و استیونز، ۱۹۹۹). استفاده از اینترنت، به طورکلی، برای تقویت روابط بین‌فردی انسان‌ها ایجاد شده‌است (بسلی، ۲۰۰۸). بیشتر تحقیقات روی نقش شبکه های اجتماعی در کسب و استحکام روابط فعلی متمرکز شده‌اند. اما برای بسیاری از افراد جوان، به ویژه مهاجران یا کسانی که از لحاظ اجتماعی تنهاتر هستند، روابط برخط فرصت چشمگیری در روابط اجتماعی، ابتدا به طور برخط و سپس در فضای حقیقی، ایجاد می‌کنند (والکن برگ و پیتر و اسکوتن، ۲۰۰۶).

– احساس تعلق و هویت جمعی

شبکه های اجتماعی نقش چشمگیری در شکل‌گیری اشکال جدید “هویت جمعی” دارند. مطالعات نشان می‌دهد شبکه های اجتماعی می‌تواند به افراد جوان کمک کند تا از دیگران یاد بگیرند و احساس تعلق به یک جامعه بزرگتر داشته باشند (هیلر و هریسون، ۲۰۰۷). این احساس تعلق داشتن و پذیرفته‌شدن می‌تواند بدان معنی باشد که افراد جوانی که نسبت به تنهایی آسیب پذیرترند، اغلب تا مدت‌ها بعد از بین رفتن انگیزه اولیه خود عضو یک جامعه برخط باقی می‌مانند (ریچاردسون و ترد، ۲۰۱۰).

– ساختن و محکم کردن اجتماعات

تحقیقات نشان می‌دهد شبکه های اجتماعی می‌تواند یک احساس متصل بودن، در جمع بودن و تعلق را ایجاد کند. فرصت اظهار خلاقیت، جستجو و آزمایش و تولید و مصرف محتوای برخط یک راه اصلی در ساخت و استحکام‌بخشیدن به جوامع توسط شبکه های اجتماعی است. یک جامعه برخط “گروهی از اشخاص یا سازمان‌ها هستند که به طور موقت یا دائمی از طریق واسطه الکترونیکی به منظور تعامل درباره یک مشکل رایج یا علایق مشترک دور هم جمع می‌شوند.” (پلنت، ۲۰۰۴)

– تعامل مدنی و مشارکت سیاسی

شبکه اجتماعی فضایی جدید برای تعامل مدنی و مشارکت سیاسی شامل به اشتراک‌گذاری اطلاعات و مهیا کردن شبکه هایی برای مجهز کردن پست الکترونیک، محتوای تولید شده توسط کاربر و دیگر ویژگی‌های شبکه‌ای ایجاد می‌کند. خدمات شبکه های اجتماعی برای یافتن اینکه دیگران چه می‌کنند، از طریق ارتباط با دیگر افراد با علایق مشترک یا انتشار اطلاعات درباره پروژه های خود استفاده می‌شود (کولین، ۲۰۱۰). شکل‌های جدید خود‌اظهاری که از طریق این سایت‌ها ایجاد شده به آن‌ ها اجازه “ساختن شخصیت‌های عمومی از راه خود” می‌دهد که راهی برای “بیان وجودی خود و اجتماعشان” است (بوید،۲۰۰۷). به علاوه، سازمان‌ها و خدمات به طور فزاینده‌ای شبکه های اجتماعی را پله‌ی بعدی در مشارکت اجتماعی برای تصمیم‌گیری در جامعه می‌بینند (کولین، ۲۰۱۰).

– سلامت روانی

شبکه های اجتماعی نقشی کلیدی در استحکام‌بخشی به اتصالات اجتماعی، تأثیر شخصی، دانش عمومی و مهارت‌های زندگی بازی می‌کند که برای ارتقای کلی سطح بهداشت و سلامت روانی ضروری است (برنز و همکاران، ۲۰۰۸). احساس “مالکیت” یک فرد جوان دربرابر فضای برخط نیز احساس قدرت و انجام کار را در آن‌ ها ارتقا می‌دهد که خود احساس تعلق و وابستگی به جامعه را تقویت ‌می‌کند (ترد و ریچاردسون، ۲۰۱۰).

معایب استفاده از شبکه های اجتماعی

در استفاده از شبکه های اجتماعی ریسک‌ها و چالش‌های مختلفی وجود دارد، از آن جمله می‌توان موارد زیر را بر شمرد:

– پرکینز^[۴۲](۲۰۰۸) اعتقاد دارد که استفاده از شبکه های اجتماعی برخط درصورت استفاده کارکنان در زمان کاری، بر عملکرد آن‌ ها تأثیر منفی دارد. سوفوس^[۴۳](۲۰۰۸) در یافته های خود بیان کرده‌است به کارگیری شبکه های اجتماعی می‌تواند به شدت اعتیادآور باشد به طوری که ۱ نفر از هر ۷ کاربر در زمان کاری خود به شبکه های اجتماعی وارد می‌شود. آرال^[۴۴] و همکاران(۲۰۰۸) نیز به خطر انجام وظایف روزانه و حضور در شبکه های اجتماعی به طور همزمان اشاره کرده‌اند. آن‌ ها نتیجه گرفته‌اند انجام چنین کاری در ابتدا می‌تواند مزایای عملکردی داشته باشد اما زمانی‌که سطح انجام چند کار همزمان افزایش یابد، عملکرد در نهایت کاهش می‌یابد.

– شبکه ضد اجتماعی ^[۴۵]نیز به عنوان یکی از سه تهدید حوزه فناوری در سال ۲۰۰۸ مطرح شد. این اصطلاح به پیش‌بینی‌هایی گفته می‌شود که توسط مجرمین سایبر در تلاش برای شناسایی علایق و اطلاعات افراد در شبکه های اجتماعی انجام می‌شود (کلابرن، ۲۰۰۸).

– آژانس اتحادیه اروپا درخصوص شبکه و امنیت اطلاعات^[۴۶](۲۰۰۷) به تهدیدهای ناشی از نوشتن اطلاعات شخصی در پروفایل افراد در شبکه های اجتماعی اشاره می‌کند، که البته می‌توان با محدود کردن مخاطبان تا حدی این تهدید را کمرنگ‌تر کرد. این اطلاعات می‌تواند برای مواردی همچون بازاریابی‌هدفدار، تبعیض قیمتی یا انتقال داده به شخص سوم از طریق فروش مجدد استفاده شود.

– از دیگر تهدیداتی که آژانس اتحادیه اروپا درخصوص شبکه و امنیت اطلاعات (۲۰۰۷) ذکر کرده‌است اسپم^[۴۷] شبکه‌اجتماعی است که پیام‌های ناخواسته‌ای‌ست که توسط شبکه های اجتماعی منتشر می‌شوند. در یک بررسی در یک مرکز کتابخانه کامپیوتر برخط دریافت شد که تبلیغات و اسپم یکی از بزرگ‌ترین مسائل مربوط به حریم شخصی در میان عموم است.

– یکی دیگر از موضوعات مطرح شده در خصوص ‌کلاهبرداری اینترنتی، مهندسی اجتماعی^[۴۸] است که یک روش حمله رایج توسط هکرهاست که به منظور دسترسی به اطلاعات سیستم‌های حساس امنیتی صورت می‌گیرد. آژانس اتحادیه اروپا درخصوص شبکه و امنیت اطلاعات (۲۰۰۷) مهندسی اجتماعی را در اختیارگرفتن تمایل طبیعی انسان به اعتماد توسط هکرهای باهوش توصیف می‌کند.

– یکی دیگر از بزرگ‌ترین نگرانی‌های این فناوری خطر نرم‌افزارهای مخرب^[۴۹] است. نرم‌افزارهای مخرب از نقاط ضعف سیستم‌های کامپیوتری سوء استفاده می‌کنند. ویروس‌ها رایج‌ترین برنامه های مخرب هستند که از راه‌های متفاوتی استفاده می‌کنند تا خود را از آنتی‌ویروس‌ها مخفی نگه دارند. شبکه های اجتماعی نیازمند سپری‌کردن زمان بیشتری از کاربران و در نتیجه افزایش ریسک آلوده‌شدن می‌شود (پولکیس و همکاران، ۲۰۰۳). نرم‌افزارهای جاسوسی، یکی دیگر از تهدیدهای بدافزاری است که می‌تواند شامل دنبال‌کردن سایت‌های بازدیدشده و استفاده از میزبان^[۵۰] کامپیوتر، کندکردن برنامه ها و خاموش‌کردن کامپیوتر به طور خودکار، جلوگیری از بازکردن برنامه توسط کاربر و تحت‌تأثیر قراردادن عملکرد برنامه ها حتی بعد از پاک‌کردن بدافزار جاسوسی باشد.

– برخی محققان در تحقیقات خود بیان می‌کنند که بحث‌های مجازی نمی‌تواند جایگزین گفتگوهای رودررو در حین کار شود و اگرچه امروز تمام آن‌ ها از اشکال مختلف فناوری مانند پست‌الکترونیک، شبکه های‌اجتماعی، کنفرانس تلفنی یا ویدئویی و… استفاده می‌کنند، اما ارتباطات رودر‌رو برای آن‌ ها اهمیت دیگری دارد (مینوچا و پتر، ۲۰۱۲).