متغیر

تعدادافراد در گروه

میانگین

انحراف معیار

فرسودگی شغلی

۶۷

۵۳/۴۹

۵۲/۱۵

سلامت جسمی

۶۷

۵/۵

۹/۲

مشکلات اضطراب و خواب

۶۷

۹/۴

۵۹/۳

عملکرد

۶۷

۱۱/۱۰

۴۶/۳

افسردگی

۶۷

۱۶/۲

۷۲/۲

سلامت روانی کل

۶۷

۷۶/۲۲

۳۷/۹

در جدول ۴-۱۱ مقادیر توصیفی نمرات افراد مجرد در فرسودگی شغلی و سلامت روانی و زیرمقیاس‌های آن ارائه گردیده است. همان‌ طور که در جدول مشاهده می شود میانگین افراد مجرد در فرسودگی شغلی ۵۳/۴۹ و انحراف معیار ۵۲/۱۵ می‌باشد. این مقادیر برای زیرمقیاس نشانه های جسمانی از سلامت روانی به ترتیب برابر با ۵/۵ و ۹/۲، برای زیرمقیاس مشکلات اضطراب و خواب ۹/۴ و ۵۹/۳، برای زیرمقیاس اختلال کارکردهای اجتماعی ۱۱/۱۰ و ۴۶/۳، برای زیرمقیاس افسردگی ۱۶/۲ و ۷۲/۲ و برای سلامت روانی کل ۷۶/۲۲ و ۳۷/۹ به دست آمد.

میانگین و انحراف معیار نمرات فرسودگی شغلی و سلامت روانی و زیر مقیاس های آن برای افراد متاهل در جدول ۴-۱۲ ارائه شده است.

جدول ‏۴‑۱۲: میانگین و انحراف معیار فرسودگی شغلی و سلامت روانی و زیرمقیاس‌های آن برای افراد متاهل

متغیر

تعداد افراد در گروه

میانگین

انحراف معیار

فرسودگی شغلی

۱۳۳

۷۸/۵۰

۵۴/۱۸

سلامت جسمی

۱۳۳

۵۱/۵

۲۷/۳

مشکلات اضطراب و خواب

۱۳۳

۱۴/۵

۵۱/۳

عملکرد

۱۳۳

۳۹/۱۰

۳

افسردگی

۱۳۳

۷۷/۱

۰۴/۳

سلامت روانی

۱۳۳

۸۱/۲۲

۹۹/۸

در جدول ۴-۱۲ مقادیر توصیفی نمرات افراد متاهل در فرسودگی شغلی و سلامت روانی و زیرمقیاس‌های آن ارائه گردیده است. همان‌ طور که در جدول مشاهده می شود میانگین این افراد در فرسودگی شغلی ۷۸/۵۰ و انحراف معیار ۵۴/۱۸ می‌باشد. این مقادیر برای زیرمقیاس نشانه های جسمانی از سلامت روانی به ترتیب برابر با ۵۱/۵ و ۲۷/۳، برای زیرمقیاس مشکلات اضطراب و خواب ۱۴/۵ و ۵۱/۳، برای زیرمقیاس اختلال کارکردهای اجتماعی ۳۹/۱۰ و ۳، برای زیرمقیاس افسردگی ۷۷/۱ و ۰۴/۳ و برای سلامت روانی کل ۸۱/۲۲ و ۹۹/۸ به دست آمد.

برای بررسی تفاوت بن افراد مجرد و متاهل در نمرات فرسودگی شغلی و سلامت روانی و زیرمقیاس‌های آن از آزمون t برای ‌گروه‌های مستقل استفاده شد که نتایج آن در جدول ۴-۱۳ ارائه شده است. استفاده از آزمون t مستقل ‌به این دلیل در اولویت قرار گرفت که دو گروه مستقل با تعداد مساوی وجود داشت که مقرر شد در یک نمره دارای سطح اندازه گیری حداقل فاصله‌ای با یکدیگر مقایسه شوند. به دلیل دو گروهی بودن مقایسه توجیه برای استفاده از روش تحلیل واریانس وجود نداشت. به علاوه، از آنجا که مفروضه اساسی استفاده از آزمون t، همگنی واریانس‌های گروه‌هاست، پیش از انجام آزمون t، از آزمون F لون استفاده شد تا این مفروضه مورد بررسی قرار گیرد.

جدول ‏۴‑۱۳: نتایج آزمون t برای بررسی تفاوت افراد مجرد و متاهل در فرسودگی شغلی و سلامت روانی و زیرمقیاس‌های آن

متغیر

F آزمون لون

سطح معناداری

t

درجه آزادی

سطح معناداری

فرسودگی شغلی

۲/۱

۲۷/۰

۴۷/۰

۱۹۸

۶۳/۰

سلامت جسمی

۵/۲

۱۱/۰

۰۰۸/۰

۱۹۸

۹۹/۰

مشکات اضطراب و خواب

۰۰۵/۰

۹۴/۰

۳۲/۰

۱۹۸

۷۴/۰

عملکرد

۶۹/۱

۱۹/۰

۵۷/۰

۱۹۸

۵۶/۰

افسردگی

۰۷/۰

۷۸/۰

۸۸/۰-

۱۹۸

۳۷/۰

سلامت روانی کل

۱۹/۰

۶۵/۰

۰۴/۰

۱۹۸

۹۶/۰

همان‌ طور که در جدول ۴-۱۳ دیده می شود، آزمونF لون برای متغیر وابسته فرسودگی شغلی و سلامت روانی و زیرمقیاس‌های آن معنادار نیست. این به معنای برابری واریانس‌های دو گروه می‌باشد که حاکی از برقراری مفروضه مذکور است. از این رو نتایج آزمون t در هیئت کنونی قابل بررسی است. با توجه به نتایج آزمون t برای ‌گروه‌های مستقل که در جدول ۴-۱۳ ارائه گردیده است، تفاوت بین نمرات فرسودگی شغلی، سلامت روانی و هیچ یک از زیرمقیاس‌های سلامت روانی بین افراد مجرد و متاهل معنادار نیست.

از این رو نتیجه گرفته می شود که احتمالا مجرد یا متاهل بودن تاثیری در میزان فرسودگی شغلی و شاخص‌های سلامت روانی ندارد.

فصل پنجم

نتیجه گیری، بحث و پیشنهادها

فصل پنجم: نتیجه گیری، بحث و پیشنهادها

مقدمه

در این فصل به تبیین یافته های پژوهش پرداخته می شود. در ابتدا یافته ها مرور می‌شوند و سپس با نتایج پژوهش‌های قبلی مقایسه می‌گردند. در نهایت نیز محدودیت‌های پژوهش و پیشنهادات برای پژوهش‌های آینده ارائه می شود.

بحث و نتیجه گیری

فرضیه اول پژوهش عبارت بود از اینکه” بین فرسودگی شغلی و سلامت روانی حسابرسان رابطه معنادار وجود دارد”. برای آزمون این فرضیه، ضرایب همبستگی پیرسون بین فرسودگی شغلی و سلامت روانی و زیرمقیاس‌های آن محاسبه شد که نتایج نشان داد همه این ضرایب معنادار هستند. از این رو فرضیه اول تأیید شد و نتیجه گرفته شد که هرچه فرسودگی شغلی در حسابرسان بالاتر باشد، سلامت روانی آن ها پایین تر خواهد بود. این نتیجه برای همه زیرمقیاس‌ها نیز تکرار شد. که نشان می‌دهد هرچه فرسودگی شغلی در حسابرسان بالاتر باشد، آن ها از سلامت جسمی پایین تری برخوردار خواهند بود، عملکرد پایین تری خواهند داشت، دارای‌مشکلات اضطرابی و مشکلات خواب بیشتری خواهند بود و افسردگی آن ها نیز بالاتر خواهد بود.

فرضیه دوم پژوهش عبارت بود از اینکه” بین فرسودگی شغلی و سلامت روانی پرستاران رابطه معنادار وجود دارد”. برای آزمون این فرضیه، ضرایب همبستگی پیرسون بین فرسودگی شغلی و سلامت روانی و زیرمقیاس‌های آن محاسبه شد که نتایج نشان داد همه این ضرایب معنادار هستند. از این رو فرضیه دوم نیز تأیید شد و نتیجه گرفته شد که هرچه فرسودگی شغلی در پرستاران بالاتر باشد، سلامت روانی آن ها پایین تر خواهد بود. این نتیجه برای همه زیرمقیاس‌ها نیز تکرار شد. که نشان می‌دهد هرچه فرسودگی شغلی در پرستاران بالاتر باشد، آن ها از سلامت جسمی پایین تری برخوردار خواهند بود، عملکرد پایین تری خواهند داشت، دارای‌ مشکلات اضطرابی و مشکلات خواب بیشتری خواهند بود و افسردگی آن ها نیز بالاتر خواهد بود.