میزان افزایش وزن روزانه جوجه ها براساس روزمرغ با بهره گرفتن از فرمول زیر محاسبه شد.
= افزایش وزن روزانه
۲-۵-۳- ضریب تبدیل خوراک
ضریب تبدیل خوراک از تقسیم میانگین مصرف خوراک به میانگین افزایش وزن روزانه طبق فرمول زیر محاسبه شد.
= ضریب تبدیل غذایی
۲-۶- تفکیک لاشه
در پایان دوره آزمایشی ۲ قطعه جوجه از هر تکرار که تقریبا وزنی نزدیک به وزن میانگین آن واحد آزمایشی داشتند انتخاب شدند و بعد از شماره گذاری پا و ثبت وزن زنده، جوجه ها ذبح و بلافاصله پرکنی شدند و شاخص­ های مربوط به تفکیک لاشه توزین و ثبت شدند. شاخص­ های مورد نظر شامل، وزن لاشه (وزن لاشه بدون امعا و احشا)، وزن سینه، ران، بال، چربی محوطه بطنی، کبد، سنگدان، بورس، تیموس و طحال بودند که با ترازوی دیجیتالی با دقت ۱/۰ گرم اندازه گیری شدند. ران از محل اتصال استخوان ران به استخوان خاصره برش و وزن شد. تیموس که در دو طرف گردن قرار دارد،
جدا شده و مورد اندازه گیری قرار گرفت. بورس نیز که در قسمت انتهایی بدن نزدیک کلواک قرار دارد جدا و با بهره گرفتن از  ترازوی دیجیتالی با دقت ۱/۰ گرم توزین شد………
= درصد وزن اجزای لاشه
= درصد وزن اندام­های داخلی
ششششتتتت۴۵۴۵۵۵شکلششششش شکل ۲-۲- تفکیک لاشه
…………………………ششششششششششششششششششششششششششششششششششششش
۲-۷- اندازه گیری شاخص­ های کیفیت گوشت
۲-۷-۱- جمع آوری و ذخیره سازی نمونه­ها
در پایان دوره پرورشی ۲ قطعه جوجه از هر تکرار انتخاب شدند و پس از ذبح و پرکنی، ران چپ آنها جدا شده و نزدیک ۴۰ گرم گوشت از یک قسمت از ران تمام جوجه­ها جدا شده، نمونه­های جدا شده به منظور جلوگیری از ورود اکسیژن به داخل کیسه­ها و تشدید واکنش­های اکسیداسیونی در کیسه­های نایلونی زیپ دار قرار گرفتند و پس از شماره گذاری در فریزر ۲۰- درجه سانتی گراد به مدت ۲، ۴ و ۶ ماه ذخیره شدند.
شکل ۲-۳: جمع آوری و ذخیره­سازی نمونه­ها جهت تعیین pH، رطوبت و میزان اکسیداسیون در دمای ۲۰- درجه سانتی ­گراد
۲-۷- ۲- تعیین محتوای رطوبت گوشت
به این منظور، ۱ گرم گوشت از نمونه­ها جدا شده و با بهره گرفتن از روش Vacuum – oven محتوی رطوبت گوشت تعیین و به صورت درصد بیان شد. نمونه­ها پس از یخ گشایی به مدت ۱۴ ساعت در آون ۹۰ درجه سانتی ­گراد قرار گرفتند. و درصد رطوبت آنها با بهره گرفتن از فرمول زیر تعیین شد.
۱۰۰ × (وزن اولیه گوشت/ (وزن گوشت بعد از آون – وزن اولیه گوشت)) = درصد رطوبت گوشت
۲-۷-۳- تعیین اسیدیته در گوشت
برای تعیین pH در گوشت، ۵ گرم از نمونه­های گوشت ذخیره شده جدا و پس از یخ­گشایی با ۴۵ میلی­لیتر آب مقطر تا مخلوط شدن کامل هموژن شدند. سپس pH مخلوط حاصل با بهره گرفتن از pH متر دیجیتالی (Inolab Germany)، با استانداردهای ۷ و ۴ اندازه ­گیری شد.

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

۲-۷-۴- اندازه ­گیری ترکیبات واکنش دهنده با اسید تیوباربیتوریک (TBARS^[29])
به منظور تعیین میزان پراکسیداسیون چربی­های گوشت، مواد واکنش دهنده با اسید تیوباربیتوریک اندازه ­گیری شدند. این آزمایش بر میزان جذب نوری کمپلکس صورتی رنگ حاصل از واکنش مالون­دی­آلدئید (محصول اصلی تجزیه هیدروپراکسید های چربی) با اسید تیوباربیتوریک استوار است.
به طور خلاصه:
۱- نمونه­ها در حضور ۸ میلی­لیتر محلول ۵% تری کلرو استیک اسید و ۵ میلی­لیتر محلول ۸/۰٪ هیدروکسی تولوئن بوتیله شده هموژن شدند.
۲- مخلوط حاصل سانتریفیوژ شد.
۳- پس از سانتریفیوز ۵/۲ میلی­لیتر از لایه زیرین با ۵/۱ میلی­لیتر از محلول ۸/۰٪ ۲- تیوباربیتوریک اسید مخلوط شد.
۴- به منظور پیشرفت واکنش مخلوط حاصل، به مدت ۳۰ دقیقه در دمای ۷۰ درجه سانتی گراد قرار گرفتند.
۵- پس از انکوباسیون میزان جذب کمپلکس حاصل با بهره گرفتن از دستگاه اسپکتروفتومتر (Biochrom Libra S22) و در ۲ طول موج ۵۳۲ و ۶۰۰ نانومتر خوانده شد .
۶- غلظت مواد واکنش دهنده با تیوباربیتوریک اسید مطابق فرمول زیر و بر حسب نانوگرم بر گرم گوشت تعیین شد.
۱۰۰۰ × (۱۵۵/ (میزان جذب در ۶۰۰ نانومتر – میزان جذب در ۵۳۲ نانومتر) = _{(n Mol/g)} غلظت TBARS در گوشت

شکل ۲-۴: مراحل انجام اندازه ­گیری میزان TBARS در گوشت
۲-۸- تعیین جمعیت میکروبی روده
۲-۸-۱- جمع آوری و ذخیره­سازی نمونه­ها
جهت تعیین جمعیت میکروبی ایلئوم جوجه­ها، در روزهای ۲۱ و ۴۲، از هر تکرار ۲ جوجه که وزنی نزدیک به میانگین گروه داشتند، انتخاب و پس از توزین ذبح شدند.
پس از باز کردن حفره شکمی، ایلئوم از ناحیه زائده مکل (Meckel diverticulun) و محل اتصال آن به سکوم­ها و راست روده با قیچی استریل جدا شده و حدود ۵/۱ گرم از محتویات ایلیوم به داخل میکروتیوب­های استریل تخلیه و برای بررسی جمعیت ۲ گونه میکروبی اشریشیا­کلی و لاکتوباسیلوس در دمای ۷۰- درجه سانتی ­گراد تا زمان کشت میکروبی ذخیره شدند.
۲-۸-۲- آماده سازی محیط کشت
جهت آماده ­سازی محیط کشت ائوزین متیلن بلو آگار(EMB agar^[30])، ۳۶ گرم از محیط کشت پودری و برای محیط کشت ^[۳۱] MRS agar66 گرم از محیط کشت مربوطه را در ۱ لیتر آب مقطر حل کرده و سپس تا زمان جوشیدن کامل هر یک از محیط­های کشت، حرارت داده شدند و ۱ دقیقه در حالت جوش باقی ماندند و سپس اتوکلاو شدند. پس از اتوکلاو به هر کدام از پلیت ها به میزان مساوی از محیط کشت ریخته شد و پس از سرد شدن کامل و بسته شدن محیط­های کشت در دمای ۵ درجه سانتی ­گراد نگهداری شدند.

شکل ۲-۵: تهیه محیط کشت جهت کشت میکروبی
۲-۸-۳- کشت میکروبی
نمونه­ها پس از خارج شدن از فریزر به مدت نیم ساعت در محیط آزمایشگاه یخ­گشایی شدند، و پس از آن دقیقا ۱ گرم از نمونه­ها در ۹ میلی­لیتر آب مقطر کاملا استریل حل شده و برای مخلوط شدن کامل به مدت ۳ دقیقه ورتکس شدند، سپس ۱ سی سی از مخلوط لوله اول در لوله دوم که حاوی ۹ میلی لیتر آب مقطر استریل شده بود وارد و این مرحله رقیق­سازی تا ^۶-۱۰ تکرار شد. برای تعیین جمعیت باکتری اشرشیاکلی از محیط کشت ائوزین­متیلن­بلو آگار (EMB agar) و برای باکتری لاکتوباسیلوس از محیط کشت MRS agarاستفاده شد. سپس ۳۰۰ میکرولیتر از رقت ^۴-۱۰ بر روی هر کدام از محیط های کشت تلقیح شد.

شکل ۲-۶: مراحل انجام کشت میکروبی